Gedichtenweek 2022

 

Na twee jonge knapen als stadsdichters, is het nu de beurt aan een vrouw! Want Monique Bol is onze nieuwe Hoogstraatse stadsdichter. Monique is 55 jaar en zal twee jaar lang, tot eind 2023, haar poëtische pen oppakken en de inkt rijkelijk laten vloeien. Naast poëzie zal Monique zich ook bezighouden met enkele poëtische projecten die het culturele karakter van onze stad ondersteunen. We stellen haar graag aan je voor!

Monique, hoe zou je jezelf omschrijven?

“Ik hecht veel belang aan familie, ben een doorzetter, een dromer ook. Ik schrijf al sedert ik een pen kan vasthouden. Als kind schreef ik vooral dagboekverhalen. Hilarisch om die terug te lezen. Mijn vader en grootmoeder vertelden vaak verhalen, misschien werd daar mijn fantasie wel gevoed. Mijn allereerste publicatie, een verhaal over een jongen die een mama van klei boetseerde, verscheen in ’t Worteltje. Een tiental jaar geleden begon ik aan een schrijfopleiding en daarmee ging een wereld voor me open. Ik schreef vooral verhalen, maar ontdekte ook de kracht van poëzie. Toen ik een dichtwedstrijd won, kreeg ik de smaak echt te pakken. Vorig jaar verscheen mijn debuut, de poëziebundel ‘er liggen twee holtes op je kussen’. En nu is er dus het stadsdichterschap! Ik heb het gevoel in een rollercoaster terecht te zijn beland, maar ik heb er echt zin in.”

 Heb je een bepaalde schrijfstijl die je voorkeur geniet? Wat inspireert je?

“Ik omschrijf mijn werk als poëtisch proza. Ik streef naar toegankelijke gedichten die iets kunnen losmaken bij de lezer. Ik kick op de flow van het schrijven. Ik laat me inspireren door eenvoud, door de natuur en de mensen uit mijn directe leefwereld. In mijn gedichten verwerk ik ook mijn eigen roots, mijn jeugd en familie. Ik ben geboren in Hoogstraten en was als kind vaak bij mijn grootouders in Wortel Kolonie.”

Hoe ga je het liefst tewerk als je je creativiteit voelt opborrelen?

“Mijn gedichten ontstaan met een zin in het hoofd bij het opstaan. Daarmee ga ik aan de slag met pen en papier, en pas daarna gebruik ik de tekstverwerker, om het schrappen en herschrijven sneller te laten verlopen. Normaal gezien laat ik het gedicht na deze fase een aantal weken rusten. Daarna bekijk ik alles weer met een frisse blik, en dan ga ik weer schrappen en herschrijven.”

Wat wil je graag bereiken met het stadsdichterschap?

“Ik wil graag een nieuwe wind laten waaien met dit stadsdichterschap en enkele projecten verder uitwerken. Daarnaast vind ik het belangrijk om andere doelgroepen te bereiken. Het zou mooi zijn om tijdens mijn stadsdichterschap ook een poëziewedstrijd te organiseren. Of om iets te doen met aardbeien.”

Kortom, Monique heeft grootse plannen. En wij kunnen dat natuurlijk alleen maar aanmoedigen. Hieronder lichten we alvast een tipje van de sluier en kan je de laatste strofe van Moniques examengedicht terugvinden. Wij zijn fan!

 

‘Zal ik je vertellen over mijn stad’

“zal ik je vertellen over mijn stad

daar waar ik stap voor stap het ware leven leerde leven

en hoe ik wegga en toch altijd weer de weg terugvind

naar wat verpozing op een plekje in de stilte

waar nu een werelderfgoed wimpel wappert in de wind

 

ik vertel je graag wat over hoogstraten, mijn stad”